Valkparkiet of Pyrrhura?
Wat is het verschil tussen een valkparkiet en een pyrrhura?
Het is een van de veel gestelde vragen die wij als kwekers en
opvoeders van papegaaien en parkieten
haast wekelijks via de mail ontvangen; welke vogel zal ik nemen?
Wanneer men een kromsnavel als huisdier wil gaan houden,
is het eerste dat men zich moet realiseren dat deze dieren
veel ouder worden dan de meeste vaker voorkomende huisdieren.
Een valkparkiet kan wel 15 a 20 jaar oud worden en de gemiddelde leeftijd
van een Pyrrhura ligt rond de 20.
Het tweede dat men zich moet realiseren is dat het gedrag van een papegaai of parkiet
als huisdier, maar voor zo’n 10 a 20% wordt bepaald door
de aangeboren eigenschappen van de soort.
Het overgrote deel dat bepalend is voor het gedrag van een kromsnavel als huisdier is
hoe de vogel gesocialiseerd is t.a.v. de omgang met mensen. Aangeleerd gedrag dus.
Elke kromsnavel is bij geboorte een wild niet dat ongeschikt is als huisdier
in tegenstelling tot honden, katten en vele knaagdieren.
Het derde dat men zich moet realiseren, is dat uitgaande van de allerbest mogelijk socialisatie van een jonge vogel
het verdere gedrag van het dier t.a.v. de verzorger die hem als huisdier houd, bepaald wordt door hoe men zelf
met de vogel omgaat. Het zijn zeer gevoelige prooidieren die in de natuur
24/7 uit levensbehoud op hun hoede moeten zijn.
De Valkparkiet is een Australische vogel.
De Pyrrhura een Zuid-Amerikaanse.
Dit is eigenlijk net als bij mensen direct terug te vinden
in het karakter, de aangeboren eigenschappen dus
die niet veranderbaar zijn.
Pyrrhura’s zijn felle pittige vogels die heel de dag actief bezig
zijn en zich voor het slapen verschuilen tussen de rotsen. Ze slapen dus niet
op een tak van een boom.
De Valkparkiet is een wat kalmere vogel mbt activiteit, maar kan
zich zeker ook ‘pittig’ gedragen zowel non verbaal als verbaal.
Wat dat laatste betreft zijn het meestal goede zangers. Ze leren sneller een melodie te fluiten
dan een woord te spreken.
Pyrrhura’s daarentegen leren sneller een woord of zin uit te spreken dan een melodie te fluiten
al kunnen ze het beiden met het accent op spreken.
Dit komt echter niet in de buurt van de kampioenen zoals de grijze roodstaart.
Qua intelligentie gaan de Pyrrhura’s beslist wat verder dan valkparkieten. Je ‘kunt er meer mee’.
Valkparkieten zijn in principe meer kaketoe dan parkiet, maar in Nederland noemen we haast
alles wat gekleurd is, vliegt en niet aan een vliegtuig hangt en parkiet…
terwijl overal elders veel benamingen meer gebaseerd zijn op papegaai of kaketoe.
Zo heet de valkparkiet in het Engels ‘cockatiel’ ( ipv cockatoo) en de
Pyrrhura Molinae Greencheek Conure en geen Greencheek parakeet.
Voor beide soorten geldt dat ze veel moeten kunnen vliegen
als huisdier om in goede conditie te blijven.
Een vogel in een kooitje is wat ons betreft sowieso niet meer van deze tijd
al ontkom je er niet aan om ze tijdens eigen afwezigheid wel in een kooi te laten, net als ‘s nachts.
In zekere zin is ‘vogel voor beginners of gevorderden’ onzin
vanuit het perspectief van de vogel.
Wie niet de juiste omgangsvormen kent met een grasparkiet
zal daar geen gelukkige vogel door krijgen.
Het zelfde geld voor een ara. Wie
niet weet hoe om te gaan met
een blauwgele ara zal geen gelukkige vogel krijgen.
Dat lijkt logisch, maar het punt is juist dat er wat meer kennis
nodig is dan bij de gemiddelde huisdieren, omdat alleen al het interpreteren van hun gedrag, gemoedstoestand
en communicatie gewoon anders is. Alles zit verborgen achter een grote bos veren, daar begint het al mee.
Dus het beste advies zou zijn om de focus niet te veel te leggen op welke vogel bij wie past,
maar juist op ‘pas ik überhaupt bij een vogel’? M.a.w. ben ik bereid wat extra kennis op te doen,
leent mijn agenda zich er toe de dagelijkse noodzakelijke tijd aan een vogel te besteden die ongeacht soort
een groepsdier is en dus instinctief denkt, voelt en leeft als in een groep?
Wanneer men 1 kromsnavel als huisdier houd, neemt men zelf automatisch de functie en rol van de groep over
wat altijd evenredig naar hoe men dat doet effect heeft op de vogel.
Het is niet de bedoeling helemaal een soort ontmoedigingsbeleid te voeren voor de aanschaf van een tamme vogel,
maar juist even wat bewustwording te creëren over het feit dat wanneer men aan de noodzakelijke voorwaarden
zo goed mogelijk kan voldoen het houden van een papegaai of parkiet als huisdier ontzettend veel plezier en voldoening geeft.
Wie het goed doet, komt er nooit meer vanaf en niet alleen omdat de vogel
de mens vaak overleeft…
