Vogelarts of dierenarts? Wat maakt het uit?
Aan de hand van ons toegekomen recente bonnetjes van een dierenartsenpraktijk in Brabant is weer eens ruim voldoende inspiratie ontstaan voor een nieuw artikel over dierenarts versus vogelarts. Al heb ik hier in de afgelopen jaren regelmatig over geschreven het blijkt dat de onervaren papegaaien- en/of parkieten liefhebber te vaak om de tuin geleid wordt om het even zacht uit te drukken.
Met name natuurlijk binnen de context van het houden van papegaaien en parkieten als huisdier.
Hebben kwekers van papegaaien en parkieten vaak jarenlange ervaring met hun vogels mensen die een tamme kromsnavel aanschaffen om als huisdier te houden hebben dat meestal helemaal niet. Het blijkt daarom keer op keer van groot belang deze laatste groep te informeren, te waarschuwen zo u wilt voor de toch wel dubieuze praktijken van laten we zeggen gemiddelde dierenartsen.
Hoezo, wat is er aan de hand?
Al ben ik natuurlijk zelf geen vogelarts, en kunnen dierenartsen de kosten die ze voor afzonderlijke handelingen
rekenen zelf bepalen, ik vind wat ik uit recent ontvangen 4 bonnetjes over een periode van ongeveer 4 weken haal op z’n minst onlogisch.
Deze bonnetjes van de dierenkliniek uit Brabant waar verschillende dierenartsen zich met 1 tamme papegaai bezig houden zonder dat 1 van hen geregistreerd is bij AAV zijn voor de behandeling van een kleine papegaai bij wie een natte neus werd geconstateerd door de eigenaar. Waarom bestaat er überhaupt een wereldwijde organisatie van vogel arts specialisten? Omdat we eenvoudigweg te maken hebben met een zeer specialistische ‘beroepsgroep’ waar zelfs op wereldschaal in verhouding tot dierenartsen die zich bijvoorbeeld met de meer gangbare huisdieren, zoals hond en kat bezighouden, er veel minder in aantal bestaan. Ten tweede omdat we te maken hebben met voortdurend voortschrijdend inzicht adv wetenschappelijke onderzoeken en ervaringen op het gebied van geneeskunde bij vogels in het bijzonder.
Zeker bij vogels is het eerste wat je doet als arts; zo snel mogelijk diagnose stellen,
omdat het prooidieren zijn die elke zwakte verbergen instinctief,
dat betekend dat bij bezoek 1. alle mogelijke tests gedaan dienen te worden die vanuit
de kennis en ervaring relevant blijken. Je denkt bijvoorbeeld niet aan ziekte A
bij vogelsoort X als die het meest voorkomt bij vogelsoort Y, terwijl de symptomen
gelijk zijn aan ziekte B die juist wel vaak voorkomt bij vogelsoort X.
Cruciaal daarbij is je soort gebonden kennis: welke soort heeft welke zwakke plekken, dus
wat ligt voor de hand om eerst te testen etc?
Je betaald dan 1 consult en 1 combinatie pakket van testen.
Vaak worden er monsters naar een lab gestuurd deels, omdat een niet-vogelarts
de juiste apparatuur niet in huis heeft. Doet men alles in 1 keer dan heeft het lab minder
werk en is het dus goedkoper dan wanneer men afzonderlijk monsters toegestuurd krijgt.
Hetzelfde geld uiteraard voor de handelingen van de dierenarts. Alles in 1 keer doen,
kost minder dan het verspreiden over dagen of zelfs weken.
Uiteraard hebben ze altijd overal een goed klinkende verklaring voor.
Is er uitslag, dan bepaal je pas de behandeling niet eerder ongeacht bla bla bla
In dit geval gaat het ook nog om een zeer recent elders volledig geteste vogel inclusief certificaat daarvan
dus ipv die tests opnieuw in rekening te brengen, kan men beter direct andere zaken testen.
Nu worden er bovendien telkens nieuwe consulten in rekening gebracht ( landelijk gemiddeld tussen 25,- en 35,-
hier echter maar liefst eerst 45,60 en daarna pas 29,- waarom?),
terwijl zelfs bij een vervolgbehandeling adhv juiste diagnose een consult niet noodzakelijk is,
of in elk geval niet in rekening hoeft te worden gebracht als
het alleen om een injectie gaat met vibramycin.
Dit is overigens een zwaar middel wat uitsluitend gegeven moet worden als er een zeer duidelijke diagnose is gesteld.
Het is niks anders dan doxycycline wat ook bij de mens als paardenmiddel wordt ingezet, zij het uiteraard in hogere dosering.
Vergelijkbaar met zelf zware antibiotica gaan slikken als je een natte neus hebt, zonder dat een arts geconstateerd heeft
wat de oorzaak is adhv juiste diagnose. Gevolg immuunsysteem op non actief en super vatbaar voor nog meer ellende.
Dan te bedenken dat de factor gevoeligheid bij kromsnavels met 1000 kan worden vermenigvuldigd in vergelijking tot de mens
en je kunt concluderen dat deze ‘dieren’ arts wel aan het vogelen is, maar niet vanuit deskundigheid.
Het is vervelend om te moeten zeggen, maar dit is waarom we er bovenop proberen te zitten:
– wij zelf zijn zoals de meeste mensen weten en ook als reden hebben om bij ons een vogel aan te schaffen, zeer intensief en
transparant met de dieren bezig. Het is onze grote passie net als die van de meeste mensen die een vogel hebben overgenomen.
Het gevolg daarvan is dat je als liefhebber alles voor je dier over hebt.
Ik ken zelfs mensen die met vogel en noodkreet bij de dierenarts naar binnen lopen en roepen:
“het maakt niet uit wat het kost, als hij maar beter wordt.”
Feit is helaas dat wanneer je zelf een goed hart voor kromsnavels hebt,
dit niet automatisch geld voor iedereen, laat staan voor degenen die zich vogelarts of
dierenarts noemen, dan wel er hun brood mee verdienen. Daarnaast kan men stellen dat het niet per se onwil hoeft te zijn van de dierenarts, omdat ze nu eenmaal niet de juiste kennis hebben, maar dan stel ik de vraag: Waarom verwijs je mensen dan niet door naar een echte vogel specialist? Als ik bij de huisarts kom en er is iets mis met een van mijn organen gaat de huisarts ook niet zelf staan snijden of schrijft hij maar een antibiotica kuur voor omdat hij niet weet wat het is en het DUS wel een ‘virus’ of ‘bacteriële infectie’ zal zijn. Dierenartsen onderling zullen dit echter zelden of nooit toegeven over hun collega, maar houden elkaar m.i. ten onrechte de hand boven het hoofd. Conclusie: het is maar een dier en ons inkomen staat indirect op het spel.
dierenarts noemen, dan wel er hun brood mee verdienen. Daarnaast kan men stellen dat het niet per se onwil hoeft te zijn van de dierenarts, omdat ze nu eenmaal niet de juiste kennis hebben, maar dan stel ik de vraag: Waarom verwijs je mensen dan niet door naar een echte vogel specialist? Als ik bij de huisarts kom en er is iets mis met een van mijn organen gaat de huisarts ook niet zelf staan snijden of schrijft hij maar een antibiotica kuur voor omdat hij niet weet wat het is en het DUS wel een ‘virus’ of ‘bacteriële infectie’ zal zijn. Dierenartsen onderling zullen dit echter zelden of nooit toegeven over hun collega, maar houden elkaar m.i. ten onrechte de hand boven het hoofd. Conclusie: het is maar een dier en ons inkomen staat indirect op het spel.
Dit hebben we in 20 jaar helaas niet zelden moeten constateren adhv
verschillende ervaringen van verschillende mensen met vogels die iets mankeerden
of slechts bezorgd waren dat hun vogel iets ZOU KUNNEN mankeren.
Deze ‘noodkreet’ is net zo begrijpelijk als zeer onverstandig.
Vergelijkbaar helaas zo blijkt, met een willekeurige garage binnen lopen
en roepen: “maakt niet uit wat het kost als ie maar weer goed is…”
Ik hoef niet uit te leggen dat vanaf dat moment 99 v/d 100 auto’s die het betreft
‘iets mankeren’ dat (veel) geld kost geheel afhankelijk van de (on) eerlijkheid van de garagehouder/monteur.
Juist omdat de vogelliefhebber wel weet dat snel handelen juist bij deze dieren cruciaal is,
en van niemand kan worden verwacht dat ze op de hoogte zijn van details m.b.t. kwaaltjes,
ziektes en passende behandelingen, laat men alles maar gebeuren ongeacht de kosten.
Hier maken de ‘dierenartsen’ helaas gretig misbruik van zonder zelfs maar de kennis in huis te hebben
die noodzakelijk is om de juiste diagnose te kunnen stellen. Dit baseer ik op talloze feiten uit de afgelopen minstens 17 jaar dat we dagelijks als hobby kwekers en papegaaientrainers met deze dieren bezig zijn.
Zelfs als men zich vogelarts of vogel specialist noemt, is het tamelijk onwaarschijnlijk dat men de noodzakelijke kennis en ervaring
in huis heeft van grasparkiet t/m zeearend. Een verschil zoals tussen hagedis en olifant ongeveer.
Daarom leggen we dus de lijst aan met ERKENDE vogel specialisten waarvan bovendien goede ervaringen bekend zijn.
Wie 20 jaar lang 95% zoogdieren heeft gezien en behandeld, weet niet eens wat de specifieke ‘gevoeligheden’
bij afzonderlijke kromsnavel soorten zijn, laat staan dat hij ze herkent en adequaat behandelen kan.
Wie daarentegen bijvoorbeeld afstudeert in diergeneeskunde met de specialisatie vogels en vervolgens
in een vogelpark dagelijks als vaste dierenarts met alle soorten te maken heeft bij intake, diagnose stellen, behandelen enz enz
ziet absoluut heel andere dingen aan een slecht lopende grijze roodstaart dan een
huisdierenarts in een gemiddelde nieuwbouwwijk die jaar in jaar uit elke dag honden, katten, cavia’s en konijnen over de vloer krijgt.
Tegelijkertijd zit de laatste waarschijnlijk op een locatie die
er zeer representatief uitziet, maar wel 5000,- in de maand aan vaste lasten kost,
terwijl de echte specialist met veel ervaring een oude schuur huurt op het terrein
waar die werkt, een vogelpark voor misschien max 600,- in de maand of niets
omdat het park blij is met de aanwezigheid. Nu de vraag waar je met je vogel het beste af bent…?
Caique’s zijn bijvoorbeeld altijd slechte vliegers en goede klimmers.
Dat maakt deels dat ze de ‘clowns’ genoemd worden onder de papegaaien.
Een dierenarts kan dit uitleggen als ‘er is iets mis want hij moet beter vliegen omdat het een vogel is’.
en zal daarmee niet de eerste zijn helaas.
Of ‘deze baby vogel is zwak hij moet eerst maar aan het infuus’, zoals men dat bij een hond of kat zou doen.
Gevolg: vogel dood door infuus, absoluut uit den boze.
Je zou mogen verwachten dat dit alles toch niet moet kunnen, maar de praktijk leert geheel anders.
Waarschijnlijk omdat er gewoonweg veel minder vogels zijn als huisdier, daarom er minder aan te verdienen valt,
daarom artsen in opleiding liever kiezen voor specialisatie paarden, waarmee je overal terecht kunt.
Conclusie,
ik kan het altijd mis hebben over deze dierenarts het blijft beoordelen
op afstand met weinig gegevens, maar puur afgaande
op het verhaal, de bonnetjes en de bedragen zeg ik: wegwezen,
nooit meer terugkomen en naar Hedwig vd Horst gaan in Riel bij Tilburg
( ik heb geen aandelen bij haar, uitsluitend de vele goede ervaringen die
we al jaren horen via goed bevriende kwekers, vereniging en zelfs
andere dierenartsen die wel eerlijk zijn en naar haar doorverwijzen.)
Tot slot wil ik u als lezer er nog eens op attenderen dat we al enige tijd terug een speciale gids hebben uitgegeven m.b.t. de gezondheid van papegaai en parkiet. Met deze Papegaaien Welzijn Wijzer kun je niet alleen veel geld aan dierenartsrekeningen besparen doordat je direct weet waar je wel naartoe moet, maar ontdek je talloze preventieven middelen, dingen waar je rekening mee moet houden en vele tips en adviezen om juist te voorkomen dat je kromsnavel ziek wordt. Ook leer je het gedrag en de lichaamstaal van je vogel op de juiste manier te interpreteren, zodat mocht zich iets voordoen de kans zeer groot is dat je er op tijd bij bent om in te grijpen. De kans dat een papegaai of parkiet tijdens zijn leven een of meerdere keren een probleem met de gezondheid krijgt, is alleen al vanwege het feit dat het dieren zijn met een zeer lange levensverwachting van wel 25 t/m 100 jaar. Daarbij komt nog dat hun ‘systeem’ vele malen gevoeliger is dat het onze, zij oorspronkelijk in een veel warmer klimaat thuishoren en daar heel andere voeding tot zich nemen dan ze bij ons in de huiskamer te wachten staat.
Reden genoeg dus voor een symbolisch kleine investering die je gigantisch veel voordeel oplevert m.b.t. het algehele welzijn van je papegaai of parkiet. Lees verder over de Papegaaien Welzijn Wijzer..
